Versje van de maand mei
| Dao vleege weer piepelkes langs m’n vingsjter En op de huuëvelkes bleujt noe de gingstjer En ien de huuëlenterre haoge Ziete sjriewende musje aaterèèn te joage De weije zien van mèjheudsjes wiet En de zèmp dae vòòl bije en hommels ziet Is, es de zon drop sjijnt, wie zuuver gòòd Ien knoebels pjèst ziech de hars oet ’t hòòt Vaan de Kiësebuim , dij op hun sjtijf sjtreurkele vaan tek Hunne bleuj hoeg opluuchte boeëve d’n drek De loch is klaor en zoe wied, zoe wied Dat m’r de hèèlege ziel vaan d’n hiemel drien ziet En oongderèns flut saoves de naachtegaol Zoe sjoen dat iech miech ien mene waeëg verdaol Iech huur ‘m ien ’t böske en ien mene èège kop En iech been –omdat ’t mèèj is – weer boeëve dropJeanne Theunissen + 29-9-1984 |
Er vliegen weer vlinders langs mijn ramen En op de heuvels bloeit de brem En in de hagen van vlier Zitten kwetterende mussen zich op te jagen De weilanden zijn wit van de madeliefjes En het koolzaad vol bijen en hommels Dan is, als de zon erop schijnt, het zuiver als goud In knobbels perst het hars zich uit het hout Van de kersenbomen die op hun stijve stronkels van takken Hun bloei hoog optillen boven de grond De lucht is helder en zo ver, zo ver Dat men de heilige ziel van de hemel erin herkend En opeens fluit de nachtegaal Zo mooi dat ik me vergis in de weg die ik ga Ik hoor hem in de bosjes en in mijn hoofd Ik ben, omdat het Mei is, er weer bovenop. |