|
Bie ’t krèbke
Iech zow ooch gaer e pläötske hebbe
Hie bie Eur krèbke, Slivvenhier.
Mè, gaans aateraof, ien ’n duusjter heukske
oe iech aoneenhaawens ’t ow heb op Dier.
Neet bie de sjiepers wil iech goeën ziette:
Iech pas neet bie hun, want zie waore good
En zoe trouw en eenvoudig, sjus wie kleng kingder,
Mè miech ziet de hoevaoërd ien ’t blood.
Ooch neet aon de kaant vaan de heelege kuuëninge,
Vaan wied, wiedaof vonne ze de wièg noa Uuch
Omdat ze ziech doer de sjter leete lejje:
Iech gebruuk dik m’n eege wiesheed as luuch!
Ooch neet bie de Ingelen dij hun Gloria zonge
Dao boete – ’t kloonk zoe zuuver wie wien –
Doa-ien moot ming sjtum ziech neet wèlle minge
Dij braach jummes nieks as miesklaanke drien!
Z|elfs ien de kompanij vaan d’n os en d’n ièzel
Huur iech neet toes. Been iech mie soms as zoe’n deer?
Zoe gaove hunne aosem om Uuch te verwerme,
Iech lek nieks as kaw en ongdaank bie Uuch neer.
Loat miech mer sjtel ien e heukske kroepe
Aateraof en waachte mot väöl gedeuld
Tot G’r eindelek Eur kupke noa miech wèlt drieje
Mit e griemelke vuur m’n ermooi en m’n sjeuld
Jeanne Theunissen
+29-9-1984
|
|
Bij het kribbetje
Ik zou zo graag een plaatsje willen hebben
hier bij uw kribbetje, lief heilig kind
maar wel helemaal achteraf in een donker hoekje
waar ik wél goed zicht op U vind
Ik wil niet bij de herders gaan zitten
ik hoor er niet bij, zij zijn van binnen goed
trouw en eenvoudig zoals kinderen
bij mij zitten er kwalijkheden in het bloed
ik wil niet bij de heilige Koningen gaan zitten
van zeer ver vonden ze de weg, hoorden ze het bericht
omdat ze zich door de ster lieten leiden
ik gebruik vaak mijn eigenwijsheid als sturend licht
Ik wil niet bij de Engelen gaan zitten die hun Gloria zongen
daar buiten, het klonk zo zuiver als wijn
daar moet ik me met mijn stem niet in mengen
dat zouden alleen maar misklanken geworden zijn
Ik wil niet in het gezelschap van de Os en Ezel
daar hoor ik niet thuis, ben ik soms méér dan zo’n beest?
zij geven hun warme adem om U te verwarmen
Ik geef U niet meer dan kou en ongemak denk ik bedeesd
Laat mij maar stil in een hoekje kruipen
ergens achteraf, afwachten met groot geduld
tot U eindelijk uw hoofdje mijn kant op wilt draaien
met een kleine glimlach voor mijn armzaligheid en schuld
**vrij vertaald en herrijmd uit het gedicht van
Jeanne Theunissen |
