| Kruuzer langs de sjtraote
Oe ien oos Limburg twie sjtraote ziech sjnieje
Haet ’t langs de kaant e kruiske sjtoeën
Aon ’n haog of e mörke, ongder isje of wieje
Of zoe mer gewoen langs e véld mit koeën
’t Haet ters vaan hòòt mit e daeëkske d’r boeëve
’t Haet ters van iezer en ’t haet ters vaan sjtèèn
Meh of ze gemak zien ien sjeur, sjmies of oeëve
Nuérges misjtoen ze en oet d’n toen vilt genèèn
Wae haet ze geplaant en wie lang is ’t geleeje?
De sjtraote waore nog bedikt mit ’n kiezelsjprei
En de pratsj zaot de luij tot boeëve hun kneeje
Es ze leepe uëver veldwaeg en vaoërgelei
Meh ’t kruus dat sjtong mit z’n veuj ien de blomme!
En vuégelkes nisjtelden roongtelum ien de haog
Vaan huélenterre, sjniekrieke en ‘ne eenkele kromme
Eèk, dae mit z’n tek ien de broemele laog
En de vrolluj vaan dow mit hunne kuufel ien e nitsje
Sjlooge e kruus en de mansluj luugden hunne moets
En de kingderkes plukden e veldbekitsje
Deege naolueperke en reepe: ” t Kruiske is toets!’
De tijje zien veraanderd. Dao keeme now straote
Gèè Kruus aon de kaant meh ’n plaoët vuur ’t verkier
Kabels en buize liege ien de groongd wie de graote
Ien ‘nne vis. Meh geng plaots mie vuur Slivvenhier.
Luj vaan Limburg, haawt eur aw kruuzer ien iere!
Loort oe ze sjtoën, daan lòòpt g’r uuch neet boets!
En ziet de èlaend uuch noa, en kint g’r neet kiere
Lòòp nao zoe e kruiske want ’t Kruus, dat is toets!
Jeanne Theunissen +29-9-1984 |
Kruisen aan de straatkant
Waar in ons Limburg wegen kruisen
Staat er langs de kant een kruisje
Bij een haag of muurtje, onder een es of wilgen
Of gewoon langs een veld met koren
Er zijn kruisen van hout met een dakje erboven
Er zijn kruisen van ijzer en van steen
Maar of ze nou gemaakt zijn in een schuur, smidse of oven
Nergens misstaan ze en géén kruis valt uit de toon
Wie heeft ze geplaatst en hoe lang geleden is dat ?
De straten waren nog bedekt met een kiezellaag
De modder zat de mensen tot boven de knieën
Als ze over veldwegen en karresporen liepen
Maar het kruis, dat stond met zijn voeten in de bloemen
En de vogeltjes nestelden zich in de nabijheid in de haag
Van vlierstruik, sneeuwappels en een enkele kromme
Eik die met zijn takken in de braamstruiken lag
En de vrouwen van toen met hun knot in een nestje
Sloegen een kruis en de mannen lichtten hun hoed
De kindertjes plukten een veldboeket
Deden tikkertje en riepen “Het kruis is veilig”
De tijden zijn veranderd. Er kwamen nieuwe straten
Geen kruis aan de kant maar een plaat voor het verkeer
Kabels en buizen liggen in de grond als graten
In een vis. Maar er is geen plaats meer voor Onze Lieve Heer
Mensen van Limburg, houdt uw kruisen in ere!
Kijk waar ze staan, dan loopt u zich niet vast
En als ellende u achtervolgt en u kunt niet meer keren
Loop naar zo’n kruisje, want het kruisje is veilig !
Jeanne Theunissen +29-9-1984 |
